آلياژهاي آلومينيم را با استفاده از سديم ظريف و يكنواخت ميكنند كه با وجود تاثير متفاوت نسبت به عمل ريز كردن و پخش يكنواخت را در اين آلياژها بخوبي انجام ميدهد و خواص مكانيكي و مقاومت به ضربه آلياژ را شديدا بالا ميبرد ميزان سديم مصرفي نبايد از 15% درصد تجاوز نمايد زيرا سديم مازاد تبخير شده و حبابهاي گازي فراواني را در آلياز پديد ميآورد.
تيتانيم به ميزان حداكثر 15% درصد نيز براي كليه آلياژهاي آلومينيم به استثناء آلياژهايي كه حاوي بيش 9% درصد سيليسيم ميباشند تاثير ظريف كنندگي مطلوبي دارد. پس در آلياژ هايپر يوتكتيك آلومينيم – سليسيم با شرط كمتر از 9% سيليسيم تيتانيم يكي از عوامل ريز كننده خوب محسوب ميشود و ميتوان بجاي سديم از تيتانيم نيز استفاده كرده.
نحوه توليد آلياژ هايپر يوتكتيك آلومينيم – سيليسيم كاربردي ندارد و يا بوسيله سديم كه براي تمام آلياژهاي آلومينيم – سيليسيم اعم از هيپوتيوتكتيك و هايپر يوتكتيك مورد استفاده قرار ميگيرد. پس از ظريف كردن دانهها كوره را خاموش كرده و مذاب ريزي را انجام ميدهيم سپس نتيجه كار خود را به وسيله متالوگرافي مشاهده خواهيم كرد.
ابتدا آميژان يوتكتيك آلومينيم – سيليسيم كه با تركيب 13% سيليسيم ميباشد درون پاتيل قرار ميدهيم و مقداري آلومينيم به مقدار دلخواه ( بسته به نوع و خواص مكانيكي و كاربرد آلياژ ) درون كوره همراه آميژان قرار ميدهيم تا درصد آلومينيم در آلياژ بيشتر از 87% شود و آلياژ تبديل به عايپر يوتكتيك گردد البته قبل از انكه كوره را روشن كنيم درصد تلفات را نيز محاسبه ميكنيم و بر مقدار آلياژ ميافزائيم سپس كوره را روشن كرده و صبر ميكنيم تا ذوب آماده شود سپس بوسيله قرصهاي دگازور ( هگزاكلرواتان ) مذاب را گاززدايي كرده و عمل فلاكسينگ را انجام ميدهيم سپس با توجه به مواد در دسترس از تيتانيم كه فقط براي آلياژهاي هايپر مورد استفاده قرار ميگيرد
گاززدايي: گازهاي محلول در مايع بعد از انجماد بدليل تنش سطحي مذاب و عدم امكان خروج كامل بصورت حبابهايي با اندازههاي مختلف در قطعه ريخته شده باقي ميماند كه خواص مكانيكي و وزن مخصوص قطعه را شديدا كاهش ميدهند در مورد ذوب آلياژهاي آلومينيم ، هيدروژن تنها گازي است كه بصورت محلول در مايع و حباب در جامد ظاهر ميگردد و از اين رو عمليات گاززدايي ( هيدروژن زدايي ) در ذوب آلومينيم و آلياژهاي آن از اهميت خاص برخوردار است ميزان حلاليت هيدروژن در مذاب آلومينيم به درجه حرارت و فشار خارج نسبت به فشار داخل بستگي دارد و همين امر پايه و اساس گاززدايي را تشكيل ميدهد لذا كنترل درجه حرارت كه براي اجتناب از جذب گاز كه بايد حداقل ممكن باشد اولين عاملي است كه در جريان ذوب مورد توجه قرار ميگيرد معمولا درجه حرارت مذاب راc ْ740 ، c ْ720 اختيار ميكنند تا علاوه بر تحديد حلاليت گاز از سياليت نسبتا مناسب و يسكوزيتي كم برخوردار باشد كه به سه دسته تقسيم ميشود:
1- ذوب در خلاء (فشار كم)
2- گاززدايي با گازهاي بياثر
3- گاززدايي با كلروتركيبات قابل تبخير آن كه بهترين روش موثر در هيدروژنزدايي آلومينيوم مذاب استاده از كار ميباشد نكته قابل توجه آن است كه براي انجام عمل دگازين و خروج تركيبات غيره فلزي كلروره از مذاب بر اساس رابطه استوك 5 دقيقه اختلاف بين زمان ريختن و عمل گاززدايي الزاميست. بديهي است كه در كورههاي بزرگ اين زمان تا 15 دقيقه نيز افزايش مييابد.
فلاكسينگ:
فلاكسها موادي هستند كه براي افزايش كيفيت مذاب و تقليل مواد تركيبي (غيرفلزي) بدون تغيير كلي در تركيب آلياژ و با اندكي تغير بكار ميروند. چگونگي فعل و انفعال فلاكس و مذاب و چگونگي خروج اكسيدها از آن هنوز مورد ترديد و بحث ميباشد زيرا پايداري اكسيد آلومينيوم مانع از آن است كه خروج اين عنصر از مذاب به سهولت خروج اكسيد آهن و اكسيداسيون انجام پذيرد. در ميان نظرات مختلف تركيبي شيميايي و مكانيكي نظريه وست (west) از همه قويتر ميباشد. مبني بر اينكه فلاكسها در فصل مشترك تركيبات و مذاب قرار گرفته و بسهولت آلومينيوم، سيلسيم كاربردي ندارد و بوسيله سديم كه براي تمام آلياژهاي آلومينيوم سيلسيم اعم از هيپويوتكتيك و هايپر تكتيك مورد استفاده قرار ميگيرد. پس از ظريف كردن دانهها كوره را خاموش كرده و مذابريزي را انجام ميدهيم سپس نتيجه كار خود را بوسيله متالوگرافي مشاهده خواهيم كرد.
فلاكسها و كاربرد آنها بسيار متنوع ميباشد و تقسيم بنديهاي مختلفي در مورد آنان انجام گرفته كه دكتر جلال حجازي تقسيم بندي زير دارد در مورد آلياژهاي آلومينيوم مناسب دانسته:
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
